114. rocznica urodzin prof. Kazimierza Romaniuka
Kazimierz Romaniuk był wybitnym specjalistą w dziedzinie statystyki ekonomicznej i demograficznej, naukowcem oraz nauczycielem akademickim. Żył w latach 1908–1996. W 1931 r. ukończył studia w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie. W 1962 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Całe życie zawodowe Profesora ściśle związane było z polską statystyką. Bezpośrednio po ukończeniu studiów w WSH podjął pracę w Głównym Urzędzie Statystycznym. W latach 1934–1935 pracował w Biurze Studiów Ministerstwa Skarbu. Od 1935 do 1939 r. był zatrudniony w Związku Rewizyjnym Samorządu Terytorialnego. W czasie wojny pracował w Zarządzie Miejskim w Warszawie, w latach 1939–1943 w Wydziale Opieki Zdrowia, natomiast od roku 1943 na stanowisku wicedyrektora Wydziału Statystycznego. Zajmował się wówczas m. in. badaniem strat poniesionych w 1939 r., ruchem naturalnym oraz warunkami bytu ludności. Nazwisko Profesora znaleźć możemy wśród pierwszych wykładowców reaktywowanej po wojnie Szkoły Głównej Handlowej. Przez kilka lat łączył pracę w GUS z pracą dydaktyczną i naukową na uczelni. Od marca 1945 r. do 1951 r. pełnił funkcję wiceprezesa GUS. Zajmował się przede wszystkim organizacją odradzającej się po wojnie instytucji. Profesor opracował również program merytoryczny i sprawował ogólne kierownictwo organizacyjne nad przeprowadzonym w 1946 r. powszechnym spisem ludności. W latach 1946–1949 pracował także w łódzkim oddziale SGH a następnie w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Łodzi. W 1950 r. Kazimierz Romaniuk został dziekanem Wydziału Statystycznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki, a od 1959 r. pełnił funkcję rektora tejże uczelni. Po zakończeniu kadencji rektorskiej prof. Romaniuk kontynuował pracę naukową i dydaktyczną w SGPiS. Główny nurt jego zainteresowań poświęcony był w całości zagadnieniom statystyczno-ekonomicznym i demograficznym. Był członkiem Rady Programowej powszechnych spisów ludności z lat 1950, 1960, 1970, 1978 i 1988 przeprowadzanych przez GUS. Od 1937 r. pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego pisma Statystyka w Przedsiębiorstwie a w latach 1946–1950 i 1954–1971 redaktora naczelnego Przeglądu Statystycznego. Profesor to autor ponad 200 publikacji, z czego połowę stanowią artykuły, tłumaczenia oraz książki naukowe, m. in. Statystyka ekonomiczna, Wykłady z demografii, Wpływ czynników ogólnospołecznych na reprodukcję ludności w Polsce. Był też głównym redaktorem pierwszego po wojnie wydania Rocznika Statystycznego 1947. Kazimierz Romaniuk brał udział w pracach organizacji międzynarodowych: International Institute of Management Science, International Statistical Institute oraz The Royal Statistical Society. Od 1931 r. działał w Stowarzyszeniu Ekonomistów i Statystyków, następnie od 1937 r. w Polskim Towarzystwie Statystycznym a także w Polskim Towarzystwie Demograficznym. Był również jednym z inicjatorów powołania Rządowej Komisji Ludnościowej i aktywnie uczestniczył w pracach Naukowej Rady Statystycznej GUS. Liczne prace prof. Romaniuka można znaleźć w zbiorach Centralnej Biblioteki Statystycznej.
