Majowe Święta Narodowe - dni o których należy pamiętać
2 maja Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Dzień Polonii i Polaków za Granicą
Święto zostało ustanowione w 2004 r. W tym dniu szczególnie upamiętniamy historię polskich barw narodowych, symboli oraz tradycji patriotycznych. Polskie barwy narodowe sięgają czasów rządów dynastii Piastów. Wybór barw flagi jest bowiem odwzorowaniem kolorów chorągwi polskiej – białego orła na czerwonym tle. Barwy biała i czerwona zostały uznane za narodowe po raz pierwszy 3 maja 1792 r. Podczas obchodów pierwszej rocznicy uchwalenia Ustawy Rządowej damy wystąpiły wówczas w białych sukniach przepasanych czerwoną wstęgą, a panowie nałożyli na siebie szarfy biało-czerwone. Polskie barwy narodowe po raz pierwszy zostały natomiast uregulowane w uchwale Sejmu Królestwa Polskiego z 7 lutego 1831 r. na wniosek posła Walentego Zwierkowskiego, wiceprezesa Towarzystwa Patriotycznego. Izba Senatorska i Izba Poselska po wysłuchaniu Wniosków Komisji Sejmowych, zważywszy potrzebę nadania jednostajnej oznaki, pod którą winni się łączyć Polacy, postanowiły i stanowią:
Artykuł 1.
Kokardę Narodową stanowić będą kolory herbu Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego, to jest kolor biały z czerwonym.
Artykuł 2.
Wszyscy Polacy, a mianowicie Wojsko Polskie te kolory nosić mają w miejscu gdzie takowe oznaki dotąd noszonymi były.
Przez kolejne lata kolory biało-czerwone były symbolem niezłomności narodu i woli zwycięstwa, budziły nadzieję na wolność. Dzień Flagi to dzień o znaczeniu symbolicznym, przypominający naszą historię i tradycję narodową. To również znakomita okazja do propagowania informacji i rozmowy o polskich symbolach narodowych i tożsamości. W tym dniu organizowane są w całym kraju różnego rodzaju wydarzenia o charakterze historyczno-kulturalnym. W zbiorach Centralnej Biblioteki Statystycznej dostępne jest opracowanie autorstwa Jerzego Wrony Analiza elementów geograficznych i ich symboliki na flagach oraz w herbach państw współczesnego świata (syg.138 452) przybliżające między innymi wiedzę o flagach i herbach państwowych, historię ich powstawania oraz roli tych symboli w kształtowaniu suwerenności państwa.
Zachęcamy do zapoznania się z przygotowanym przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji miniprzewodnikiem Biało-Czerwona. www.gov.pl/web/mswia/miniprzewodnik-bialo-czerwona
234. rocznica uchwalenia Konstytucji 3 Maja 1791 r.
Uchwalona 3 maja 1791 roku na Sejmie Czteroletnim ustawa regulująca ustrój prawny Rzeczypospolitej Obojga Narodów była pierwszą w Europie i drugą na świecie nowoczesną konstytucją. Wprowadzała w Rzeczypospolitej ustrój monarchii konstytucyjnej – zachowywała stanową strukturę społeczeństwa, ale otwierała drogę do dalszych przekształceń systemu państwowego. Na podstawie tej ustawy określono podział władz na prawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, a także zniesiono m.in. liberum veto, konfederacje i wolną elekcję. Choć Konstytucja 3 maja obowiązywała jedynie przez 14 miesięcy, była wielkim osiągnięciem narodu polskiego chcącego zachować niezależność państwową oraz zapewnić możliwość rozwoju gospodarczego i politycznego kraju. Uchwalona został dla dobra powszechnego, dla ugruntowania wolności, dla ocalenia Ojczyzny naszej i jej granic. Zdaniem dwóch współautorów Ustawy - Ignacego Potockiego i Hugona Kołłątaja była ostatnią wolą i testamentem gasnącej Ojczyzny. Święto 3 Maja obchodzone w II Rzeczypospolitej Polskiej, zdelegalizowane zostało podczas II wojny światowej i zakazane w PRL, oficjalnie stało się świętem narodowym Polaków od 1989 r., a od 2007 r. obchodzone jest również na Litwie. Oryginał rękopiśmienny Konstytucji 3 maja 1791 początkowo był przechowywany w Wilanowie w zbiorach Archiwum Publicznego Potockich, by ostatecznie znaleźć się w Archiwum Głównym Akt Dawnych. Święto Konstytucji 3 maja jest jednym z ważniejszych świąt państwowych i wskazuje nasze przywiązanie do wartości konstytucyjnych, jako prawnego fundamentu państwa.
