BIBLIOTEKI NA ŚWIECIE…
Biblioteka Narodowa Brazylii
Bibilioteca Nacional do Brasil jest największą książnicą Ameryki Łacińskiej, a znajduje się w centrum Rio de Janeiro. Jest instytucją chroniącą dziedzictwo dokumentalne i bibliograficzne Brazylii. Historia jej powstania jest niezwykle interesująca. W listopadzie 1755 r. Lizbonę nawiedziło trzęsienie ziemi, ucierpiała również Biblioteka Królewska, uważana za jedną z najważniejszych w Europie. Do tego doszła też inwazja wojsk francuskich dowodzonych przez Napoleona Bonaparte na Portugalię. Te okoliczności spowodowały, że portugalska rodzina królewska wraz ze swoimi dobrami przeniosła się do Brazylii. Biblioteka licząca 60 000 książek została początkowo umieszczona w zakonie Karmelitów. Miejsce to jednak uznano za nieodpowiednie i mogące zagrozić cennym zbiorom, dlatego podjęto decyzję o rozpoczęciu budowy gmachu dla Brazylijskiej Biblioteki Narodowej. Przeniesiona do nowej lokalizacji, została otwarta 29 października 1810 r. W 1858 r., ze względu na swoje stale powiększające się zasoby i brak miejsca na nowe, biblioteka została ponownie przeniesiona. Ważne było stworzenie ostatecznej, większej siedziby i tak właśnie zaprojektowano jej obecny budynek. W nowej siedzibie zbiory Biblioteki Narodowej Brazylii zaczęto udostępniać od 1910 r. Budynek biblioteki znajduje się w centrum Rio de Janeiro, tworząc z Narodowym Muzeum Sztuk Pięknych i Teatrem Miejskim niezwykle cenny zespół kulturalny i architektoniczny. Budynek Biblioteki Narodowej ma eklektyczny styl, w którym mieszają się elementy neoklasyczne i secesyjne. We wnętrzu znajdują się zdobione klatki schodowe, szerokie świetliki z kolorowymi witrażami, a także dzieła sztuki m.in. obrazy i rzeźby w przestronnych pomieszczeniach. W przestronnych korytarzach prezentowane są wystawy tematyczne z różnych kolekcji. W 1903 r. włosko-brazylijski artysta Eliseu Visconti, zaprojektował ekslibris i godło. W bibliotece znajduje się aż dziewięć milionów pozycji książkowych, 22 000 map, około 2500 atlasów oraz około 250 000 utworów w archiwum muzycznym i dźwiękowym. Wśród zbiorów możemy znaleźć między innymi kolekcję 21 742 fotografii z XIX w. Teresy Cristiny Marii. Zdjęcia te pozostawił w bibliotece cesarz Pedro II w 1891 r., a w 2003 r. kolekcja została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, w uznaniu jej światowego znaczenia i wyjątkowej uniwersalnej wartości. Zawiera obrazy związane z historią Brazylii z XIX w., w tym fotografie Moritza Lamberga m.in. z Afryki, Ameryki Północnej i Europy. Inne bardzo cenne zbiory Brazylijskiej Biblioteki Narodowej to kolekcja Barbosa Machado, która zawiera 4300 przedmiotów, w tym książki, grafiki, mapy i rzadkie broszury oraz kolekcja Conde da Barca, obejmująca 2365 przedmiotów z XVII i XVIII wieku.
Zbiory biblioteki stale się powiększają dzięki darowiznom i zakupom, a przede wszystkim poprzez obowiązkową dostawę egzemplarza wszystkich brazylijskich materiałów drukowanych.
Pracownicy przez lata rozwijają usługi biblioteczne, w tym duży nacisk kładą na modernizację baz danych. Biblioteka Narodowa jako instytucja utrzymuje relacje z organizacjami międzynarodowymi w zakresie promocji i rozpowszechniania dzieł
