Tadeusz Jan Gerstenkorn żył w latach 1927-2021. Był polskim matematykiem i statystykiem. W 1939 r. rozpoczął naukę w łódzkim I Państwowym Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika, a w czasie okupacji niemieckiej jako 14-latek zatrudnił się w browarze i fabryce kwasu węglowego. Po maturze, którą zdał w 1946 r., rozpoczął studia na Uniwersytecie Łódzkim. W 1951 r. uzyskał stopień magistra filozofii na Wydziale Humanistycznym, a w 1952 r. – stopień magistra matematyki na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. W latach 1949–1951 pracował jako nauczyciel matematyki w łódzkich szkołach zawodowych, a w roku akademickim 1951/1952 – jako wykładowca logiki w Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Łodzi. W następnym roku podjął pracę na Politechnice Łódzkiej. Po uzyskaniu stopnia doktora nauk matematycznych UŁ w 1961 r., rozpoczął pracę w Zakładzie Rachunku Prawdopodobieństwa i Statystyki Matematycznej na Wydziale Matematyki UŁ. Prowadził wykłady i ćwiczenia z zakresu teorii prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej, analizy matematycznej i metod numerycznych, jak również wykłady monograficzne, specjalizacyjne i seminaria magisterskie. W roku akademickim 1963/1964 wyjechał na Sorbonę, gdzie wykładał w Katedrze Teorii Prawdopodobieństwa Instytutu Henriego Poincarégo. Był stypendystą Deutscher Akademischer Austauschdienst (DAAD) na Uniwersytecie w Bonn, a także na uczelniach w Moguncji i Marburgu.W czasie pobytu w Niemczech wygłaszał wykłady z teorii punktu stałego w przestrzeniach metrycznych i probabilistycznych. W 1983 r. Rada Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UŁ nadała Tadeuszowi Janowi Gerstenkornowi stopień doktora habilitowanego w dziedzinie matematyki w zakresie teorii prawdopodobieństwa. W 1984 r. otrzymał stanowisko docenta w Instytucie Matematyki UŁ, a w 1990 r. – profesora nadzwyczajnego UŁ. Zajmował się przede wszystkim analityczną problematyką probabilistyki, a głównie własnościami rozkładów prawdopodobieństwa. W zakresie metod statystyki interesował się testami sekwencyjnymi odnoszącymi się do rozkładu logistycznego, estymacji parametrycznej, zastosowań analizy czynnikowej i dwustopniowych badań statystycznych opartych na regule Bayesa. Innym obszarem dociekań naukowych Profesora była teoria zbiorów rozmytych w medycynie i naukach przyrodniczych, w tym wspomaganie procesu diagnostycznego w medycynie i badania skuteczności leków. Profesor opublikował liczne prace naukowe, edukacyjne i teksty popularyzujące wiedzę matematyczną i statystyczną w Polsce i na świecie. Czynnie uczestniczył w polskich i międzynarodowych konferencjach, m.in. w: Niemczech, Danii, Rumunii, Szwajcarii, Portugalii, Finlandii, Hiszpanii, na Węgrzech, Litwie i we Francji. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Międzynarodowego Towarzystwa Teorii Prawdopodobieństwa i Statystyki Matematycznej im. Bernoullich, Polskiego Towarzystwa Statystycznego, a także Komisji Zastosowań Nauk Matematycznych w Badaniach Podstawowych i Klinicznych Wydziału VI Polskiej Akademii Nauk. W 1995 r. Amerykański Instytut Biograficzny przyznał mu tytuł Człowieka Roku 1995 oraz Międzynarodową Honorową Nagrodę Kulturalną. Prace naukowe prof. Tadeusza Gerstenkorna dostępne są w Centralnej Bibliotece Statystycznej.
