106. rocznica urodzin doc. dr Leokadii Boruckiej-Ubysz
Leokadia Borucka-Ubysz żyła w latach 1919-1989. Była cenionym badaczem zajmującym się zastosowaniem metod statystycznych w doświadczalnictwie rolniczym, genetyce ilościowej i hodowli roślin. Po uzyskaniu matury w gimnazjum żeńskim w Warszawie, w 1937 r. rozpoczęła studia na Wydziale Ogrodniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Ukończyła je w 1950 r., uzyskując dyplom magistra nauk agrotechnicznych. W 1947 r. rozpoczęła pracę w Zakładzie Statystyki Matematycznej SGGW. W latach 1947-1950 ukończyła trzyletnie studia matematyczne na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. Doktorat nauk rolniczych i leśnych na podstawie rozprawy Głęboka melioracja torfem z jednoczesnym nawożeniem organicznym i wapnowaniem piasku słabogliniastego na piasku luźnym, uzyskała 1962 r. W latach 1970–1982 kierowała Zakładem Statystyki Matematycznej i Biometrii w Instytucie Zastosowań Matematyki i Statystyki SGGW. W okresie 1982–1989 pełniła funkcję kierownika Katedry Statystyki Matematycznej i Doświadczalnictwa na Wydziale Rolniczym SGGW. Leokadia Borucka-Ubysz pracowała także jako nauczyciel akademicki w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Prowadziła ćwiczenia i wykłady ze statystki matematycznej oraz doświadczalnictwa dla wszystkich kierunków studiów przyrodniczych i technologicznych. Jest autorką kilkudziesięciu prac naukowych w języku polskim i angielskim oraz 10 monografii z zakresu zastosowań metod statystycznych. Zajmowała się planowaniem uwikłanych doświadczeń czynnikowych, badaniami nad optymalizacją wielkości poletka w doświadczeniach polowych, planowaniem i analizą różnych układów krzyżowań form rodzicielskich w genetyce i hodowli roślin, zastosowaniem modeli losowych oraz metod wielowymiarowych w genetyce ilościowej. Była współorganizatorem i wykładowcą wielu seminariów szkoleniowych, propagujących zastosowanie metod statystycznych w biologicznych, rolniczych i medycznych badaniach naukowych. W zakresie rozwoju biometrii i doświadczalnictwa współpracowała między innymi z Instytutem Ziemniaka, Instytutem Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Instytutem Sadownictwa i Kwiaciarstwa, Instytutem Badawczym Leśnictwa, Instytutem Ekonomiki Rolnictwa, Instytutem Ekologii PAN, Instytutem Melioracji i Użytków Zielonych oraz Akademią Medyczną w Warszawie. Była wielce zasłużonym propagatorem metodyki statystycznej w naukach biologicznych, rolniczych, medycznych, przyrodniczych oraz ekonomicznych. Prowadziła liczne kursy i seminaria szkoleniowe dla kadry doświadczalnictwa rolniczego w ramach Ministerstwa Rolnictwa oraz lekarzy Akademii Medycznej w Warszawie. Była członkiem Polskiego Towarzystwa Biometrycznego i Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego. Jej ogromna pasja naukowa obejmująca metody biometryczne w genetyce ilościowej i hodowli roślin oraz zaangażowanie miało ogromny wpływ na rozwój działalności badawczej w zakresie biometrii genetyczno-hodowlanej w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Z publikacjami Leokadii Boruckiej-Ubysz można zapoznać się w Centralnej Bibliotece Statystycznej.
