BIBLIOTEKI NA ŚWIECIE…
Bodleian Library w Oksfordzie w Wielkiej Brytanii
Biblioteka Bodleya jest główną biblioteką Uniwersytetu w Oksfordzie i jedną z najstarszych bibliotek w Europie. Jest to druga co do wielkości biblioteka w Wielkiej Brytanii po British Library. Została założona przez Thomasa Bodleya w latach 1598-1602 a oficjalnie otwarta 8 listopada 1602 r. W następnych stuleciach powiększała swoje zbiory dzięki hojnym ofiarodawcom oraz książkom otrzymywanym z legalnych depozytów. Jej pierwszym bibliotekarzem był Thomas James. Bodley chciał, aby jego bibliotekarzem był ktoś, kto jest znany, znany jako pilny student, a we wszystkich rozmowach jest prawdomówny, aktywny i dyskretny, także absolwent i językoznawca, nie obciążony małżeństwem, chorobą ani innymi obowiązkami. Jamesowi udało się przekonać Bodleya, by pozwolił mu się ożenić i zostać rektorem kościoła św. Aldate'a w Oksfordzie. W 1610 r. Thomas Bodley zawarł umowę (obowiązującą do dziś) ze Stationers' Company of London, na mocy której kopia każdej książki wydanej w Anglii i zarejestrowanej w Stationers' Hall zostanie zdeponowana w bibliotece. Jej księgozbiór wraz z wchodzącymi w jej skład bibliotekami liczy ponad trzynaście milionów książek, ponad 80 000 e-czasopism i wyjątkowe kolekcje specjalne, w tym rzadkie książki i rękopisy, klasyczne papirusy, mapy, muzyka, sztuka i drukowane efemerydy. Do najcenniejszych należą Magna Carta (Wielka Karta Swobód), pierwsze wydanie Biblii Gutenberga, jedyny istniejący egzemplarz pierwszego wydania dzieła z 1593 r. Williama Shakespeare’a Venus and Adonis, rękopisy Dantego, Petrarki i Boccaccia oraz dzieła w języku chińskim, arabskim czy hebrajskim. Wśród zbiorów jest ponad 1600 poloników szesnastowiecznych, drukowanych w Krakowie, a pochodzących z kolekcji Józefa Łukaszewicza (1797-1873), zakupionych przez Bibliotekę Bodleya w 1850 r. Zbiory książnicy są stale i planowo uzupełniane. Struktura biblioteki określona przez statut z 1856 r. przetrwała w zasadzie do dzisiaj. Centralny budynek stanowi jedenastopiętrowy magazyn z trzema piętrami pod ziemią, otoczony zewnętrznym trzypiętrowym blokiem. Każde piętro zewnętrznej części łączy się z dwoma piętrami części centralnej. Biblioteka w sumie zajmuje grupę pięciu budynków w pobliżu Broad Street w centrum Oxfordu. Mieszczą się w nich czytelnie, biblioteki: japońska, prawnicza, popularnonaukowa, filozoficzna, językoznawcza, naukowa Radcliffe, historii Stanów Zjednoczonych, Wspólnoty Narodów i Studiów Afrykańskich, Instytutu Indyjskiego, Instytutu Orientalistyki oraz Weston, gromadząca zbiory specjalne. Pod częścią z nich zbudowano szereg podziemnych magazynów. Biblioteka jest w rzeczywistości jedną wielką czytelnią, ponieważ księgozbiory udostępniane są wyłącznie na miejscu. Wiele archiwów Biblioteki zostało zdigitalizowanych i udostępnionych online w 2015 r. Wykonano także kopie wielu najbardziej delikatnych przedmiotów z kolekcji biblioteki, które w miarę możliwości zastępują oryginały. Biblioteka Bodleya jest pierwszą biblioteką angielską, która stworzyła zręby przepisów katalogowania. W całej bibliotece jest dostępne Wi-Fi, można też skorzystać z komputerów bibliotecznych. Dostępne są usługi kopiowania, skanowania oraz zamawiania materiałów bibliotecznych na odległość. Rozbudowany system komputerowy dostarcza informacji o książkach i czasopismach, gwarantuje dostęp do ponad 118 000 tytułów czasopism elektronicznych oraz ponad 1300 baz danych o szerokim zakresie tematycznym. Biblioteka Bodleya jest także kluczową częścią społeczności kulturalnej Oksfordu i prowadzi program publicznych wystaw i wydarzeń, aby zaangażować lokalną społeczność. Jej potencjał dostrzegli również filmowcy, kręcono tam sceny do filmów m.in. o Harrym Potterze.
Źródło zdjęcia: witryna internetowa Bodleyan Libraries, https://www.bodleian.ox.ac.uk/libraries/old-library/collections-and-resources [dostęp: 2023-01-17].
