9 grudnia 1931 r. Drugi Powszechny Spis Ludności
W dniach od 9 grudnia do 13 grudnia 1931 r. został przeprowadzony Drugi Powszechny Spis Ludności. Realizacja spisu powszechnego to poważne przedsięwzięcie organizacyjne, a powodzenie związane jest nieodłącznie z jak najszerszą jego popularyzacją wśród społeczeństwa. W tym celu z okazji Drugiego Powszechnego Spis Ludności wydana została broszura Co nam da spis powszechny?, ale również odezwy w języku polskim, ukraińskim, białoruskim, litewskim i niemieckim, gdzie między innymi wyjaśniano sposób wypełniania formularzy spisowych. W województwach, gdzie zamieszkiwały mniejszości narodowe zostały zastosowane arkusze dwujęzyczne. Do nagłośnienia prowadzanych prac spisowych wykorzystano także Polskie Radio, emitowano tematyczne wywiady, komunikaty oraz słuchowiska. Użyto również wirników, czyli stempli pocztowych przybijanych na przesyłkach z napisem informacyjnym o spisie. Organizowano specjalne pogadanki w szkołach, w propagowanie spisu włączyły się także kościoły oraz różnego typu związki i stowarzyszenia. Przeprowadzone zostały szkolenie dla komisarzy i referentów spisowych. Przepisy zalecały, aby dla każdego okręgu spisowego przed planowanym spisem przygotować wyciągi z wykazu nieruchomości oraz dokładny plan danego obszaru. Główny Urząd Statystyczny wydał biuletyny informacyjne, które zostały rozesłane do wszystkich organów spisowych. Zaangażowanie społeczne zaowocowało wydaniem najpierw wstępnych, a następnie ostatecznych wyników w 39 tomach w ramach serii Statystyka Polski. Opublikowano także Skorowidz gmin Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie podano powierzchnię ogólną i użytków rolnych, liczbę budynków mieszkalnych i liczbę ludności z odniesieniem do danych spisowych z 1921 r. dla gmin wiejskich i miast. Wszystkie opracowania Drugiego Powszechnego Spis Ludności dostępne są w formie papierowej i on-line w Centralnej Bibliotece Statystycznej.
